Kendimize Yolculuk...

Merhaba
İnsanların tahammül sınırları vardır ya da kırmızı çizgileri. Benimde var tabii. Hepsini saymayacağım ama en önemlisi hakkında yazacağım. 
Benim kırmızı çizgilerimden biri; Çocuk!
Herkes çocuk istiyor. Hayalim 1 tane olsun yok en az 3 tane. Sipariş sipariş üstüne. Sanki hepsine bakabilecek maddi manevi güce sahipmişiz gibi. İstemek kolay. Ben de çiftlik istiyorum, olmuyor.  
Bu dünyaya herkes anne baba olacak diye bir kanun ya da kaide yok. Olmak zorunda değilseniz. Hele maddi ve manevi gücünüz yoksa neden yapaksanız ki!
He pardon Allah rızkını veriyordu dimi?
Anlamıyorum, işi gücü olmayan çiftlerin 5-6 tane çocuğu var. 
Yazık valla çocuğa yazık!
Sonra karnını doyuramıyorsun, okutamıyorsun, huzur vermiyorsun. Sağlıklı birey mi oluyorlar şimdi bunlar. Anne baba olmak için mi bunlar?
Sonra sokakta kalıyorlar, başlarına her türlü pislik geliyor. O çocukların psikolojisi bozuluyor. Sonra onlarında çocukları oluyor, normal olarak onlarında psikolojisi bozuk büyüyor. 
Al sana zincirin halkaları. 
Sonra cinayetler, tecavüzler, ensest ilişkiler. Yok, merak etmeyin yazarken yazamıyorsun ama sövebiliyorsun. Sizde okurken sövebilirsiniz. 
Gerçekten anlamıyorum. İnsan kendi peydahladığı, parçası olduğu çocuğa nasıl yan gözle bakabilir, el uzatabilir. Bu nasıl hastalıklı bir durum?  Kafam almıyor, almayacakta. Hiçbir zamanda bünyem kabul etmeyecek. 
Sadece anne baba değil el uzatan. Çok dikkatli olmak lazım. Bakkal, öğretmen, yoldan geçen biri bile olabilir. Ekmek almaya yollarsınız, tam apartmanın kapını kapatırken girip taciz edebilir. Çok korkunç bir dünyada yaşamaya başladık. 
Çok neşeli bir çocuğunuz var. Erkek ya da kız fark etmez. Gülen, sizinle konuşan, bıcır bıcır. Sonra birden içine kapanıyor, konuşmuyor, gülmüyor, korkuyor. Şüphelenmeniz için bir sürü neden oluşuyor. 
Sakin sessiz kalmayın! O çocuğun size güvenmesi, insanlara güvenmesi en önemlisi kendine güvenmesi gerekiyor. Ayakları üstünde durmasını bu süreçten dimdik çıkmasını istiyorsanız, yanında durun ve destek olun. Bunu yapanları kim olursa olsun cezasız bırakmayın. 
Son zamanlarda bu vakaları çok duyuyoruz, okuyoruz ve maalesef haberlerde görüyoruz. Çocuğunuz varsa paranoyak olmayın ama görmezden de gelmeyin. Madem yaptınız o zaman hakkıyla ilgilenin. 
O seçmiyor bu hayata gelmeyi, unutmayın. 5 dakikalık zevkinize bir hayatı boşa harcamayın.
Kendinize iyi davranın..